- inhaereo
- ĭnhaerĕo, ēre, haesi, haesum
- intr. -
[st1]1 [-] rester attaché, fixé à, tenir à, adhérer à.
- [avec dat.] Cic. Div. 1, 114 ; Rep 1, 22 ; Tusc. 5, 69.
- tempore quo confundendis rebus Magnentius inhaerebat, Vell. 21, 13, 11 : à l'époque où Magnence s'appliquait à tout bouleverser.
- semper alicui inhaerere, Ov. A. A. 3, 561 : être toujours attaché à qqn.
- [avec ad] ad saxa inhaerere, Cic. Nat. 2, 39, 100 : être fixé aux rochers.
- [avec in abl.] in visceribus inhaerere, Cic. Tusc. 4, 11, 24 : être fixé dans les entrailles.
- absol. lingua inhaeret, Cic. Div. 2, 96 : la langue est attachée [par le filet].
- avec acc. inhaerere laqueos, App. M. 8 : rester pris dans des filets.
[st1]2 [-] fig. tenir à, être inséparable, être inhérent.
- Cic. Tusc. 1, 33 ; Fin. 1, 68, etc.
* * *ĭnhaerĕo, ēre, haesi, haesum - intr. - [st1]1 [-] rester attaché, fixé à, tenir à, adhérer à. - [avec dat.] Cic. Div. 1, 114 ; Rep 1, 22 ; Tusc. 5, 69. - tempore quo confundendis rebus Magnentius inhaerebat, Vell. 21, 13, 11 : à l'époque où Magnence s'appliquait à tout bouleverser. - semper alicui inhaerere, Ov. A. A. 3, 561 : être toujours attaché à qqn. - [avec ad] ad saxa inhaerere, Cic. Nat. 2, 39, 100 : être fixé aux rochers. - [avec in abl.] in visceribus inhaerere, Cic. Tusc. 4, 11, 24 : être fixé dans les entrailles. - absol. lingua inhaeret, Cic. Div. 2, 96 : la langue est attachée [par le filet]. - avec acc. inhaerere laqueos, App. M. 8 : rester pris dans des filets. [st1]2 [-] fig. tenir à, être inséparable, être inhérent. - Cic. Tusc. 1, 33 ; Fin. 1, 68, etc.* * *Inhaereo, inhaeres, inhaesi, inhaesum, inhaerere. Columel. Tenir à quelque chose, ou contre quelque chose, et prendre à icelle et s'attacher.\Illa patris ceruicibus inhaerebat. Plin. iunior. Accolloit son pere bien estroictement.\Inhaerebat oculis memoria imaginis. Plin. iunior. La memoire de l'image estoit tousjours devant mes yeulx.\Inhaerere vestigiis prioribus. Columel. Se tenir où on estoit paravant.\Inhaerere voluptatibus. Cic. Estre affiché aux voluptez.
Dictionarium latinogallicum. 1552.