inhaereo

inhaereo
ĭnhaerĕo, ēre, haesi, haesum - intr. - [st1]1 [-] rester attaché, fixé à, tenir à, adhérer à.    - [avec dat.] Cic. Div. 1, 114 ; Rep 1, 22 ; Tusc. 5, 69.    - tempore quo confundendis rebus Magnentius inhaerebat, Vell. 21, 13, 11 : à l'époque où Magnence s'appliquait à tout bouleverser.    - semper alicui inhaerere, Ov. A. A. 3, 561 : être toujours attaché à qqn.    - [avec ad] ad saxa inhaerere, Cic. Nat. 2, 39, 100 : être fixé aux rochers.    - [avec in abl.] in visceribus inhaerere, Cic. Tusc. 4, 11, 24 : être fixé dans les entrailles.    - absol. lingua inhaeret, Cic. Div. 2, 96 : la langue est attachée [par le filet].    - avec acc. inhaerere laqueos, App. M. 8 : rester pris dans des filets. [st1]2 [-] fig. tenir à, être inséparable, être inhérent.    - Cic. Tusc. 1, 33 ; Fin. 1, 68, etc.
* * *
ĭnhaerĕo, ēre, haesi, haesum - intr. - [st1]1 [-] rester attaché, fixé à, tenir à, adhérer à.    - [avec dat.] Cic. Div. 1, 114 ; Rep 1, 22 ; Tusc. 5, 69.    - tempore quo confundendis rebus Magnentius inhaerebat, Vell. 21, 13, 11 : à l'époque où Magnence s'appliquait à tout bouleverser.    - semper alicui inhaerere, Ov. A. A. 3, 561 : être toujours attaché à qqn.    - [avec ad] ad saxa inhaerere, Cic. Nat. 2, 39, 100 : être fixé aux rochers.    - [avec in abl.] in visceribus inhaerere, Cic. Tusc. 4, 11, 24 : être fixé dans les entrailles.    - absol. lingua inhaeret, Cic. Div. 2, 96 : la langue est attachée [par le filet].    - avec acc. inhaerere laqueos, App. M. 8 : rester pris dans des filets. [st1]2 [-] fig. tenir à, être inséparable, être inhérent.    - Cic. Tusc. 1, 33 ; Fin. 1, 68, etc.
* * *
    Inhaereo, inhaeres, inhaesi, inhaesum, inhaerere. Columel. Tenir à quelque chose, ou contre quelque chose, et prendre à icelle et s'attacher.
\
    Illa patris ceruicibus inhaerebat. Plin. iunior. Accolloit son pere bien estroictement.
\
    Inhaerebat oculis memoria imaginis. Plin. iunior. La memoire de l'image estoit tousjours devant mes yeulx.
\
    Inhaerere vestigiis prioribus. Columel. Se tenir où on estoit paravant.
\
    Inhaerere voluptatibus. Cic. Estre affiché aux voluptez.

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Regardez d'autres dictionnaires:

  • inerente — adj. 2 g. 1. Intimamente unido. 2. Que é atributo ou propriedade de algo ou alguém. 3. Que faz parte de (pessoa ou coisa). = INSEPARÁVEL   ‣ Etimologia: latim inhaerens, entis, particípio presente de inhaereo, ere, estar ligado a …   Dicionário da Língua Portuguesa

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”